Περί ελέυθερου κάμπινγκ

Νόμος 392/1976 (ΦΕΚ 199Α /1976)Περί κατασκηνώσεων
Αρθρο 10
1. Επί των χώρων οργανωμένης κατασκηνώσεως δεν εφαρμόζονται αι διατάξεις του Νόμου 3185/1955 "περί κέντρων διακοπών και παραθερισμού αλλοδαπών εν Ελλάδι" (ανωτ. αριθ. 1) και της υπ' αριθ.
Γιγ/6800/22.6.1966 Υγειονομικής Διατάξεως "περί κατασκηνώσεων και λαϊκών θερέτρων". Από της ισχύος του παρόντος Νόμου η υπό της ανωτέρω Υγειονομικής Διατάξεως προβλεπομένη άδεια χορηγείται μόνον δια ομαδικούς παραθερισμούς συλλόγων και λοιπών οργανώσεων μη κερδοσκοπικού χαρακτήρος και δια παιδικάς, μαθητικάς και προσκοπικάς κατασκηνώσεις.
"2. Απαγορεύεται η εγκατάσταση σκηνών ή στάθμευση τροχόσπιτων σε αρχαιολογικούς χώρους, αιγιαλούς, παραλίες, παρυφές δημόσιων δασών, δάση, και εν γένει κοινόχρηστους χώρους, καθώς και η φιλοξενία πέραν του ενός τροχόσπιτου από καταστηματάρχες ή ιδιώτες.
Οι παραβάτες τιμωρούνται με φυλάκιση μέχρι τρεις (3) μήνες ή με χρηματική ποινή ή και με τις δύο ποινές, εφόσον δεν προβλέπεται βαρύτερη ποινή από άλλη διάταξη, διατασσόμενης συγχρόνως υπό του δικαστηρίου της βίαιης αποβολής τους.
Διαδικασία τηρείται η οριζόμενη από τα άρθρα 417 επ. του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας για την ανάκριση και εκδίκαση των επ' αυτοφώρω πλημμμελημάτων".
"Εκτός της ως άνω ποινής, οι παραβάτες καταβάλλουν διοικητικό πρόστιμο ύψους πενήντα χιλιάδων (50.000) δραχμών κατ' άτομο, το οποίο, κατ' εξαίρεση, επιβάλλεται και εισπράττεται από τον οργανισμό τοπικής αυτοδιοίκησης, στα διοικητικά όρια του οποίου πραγματοποιείται η παράβαση των διατάξεων της παραγράφου αυτής.